woensdag 21 mei 2008

De fysiognomie van de vijand


Een wijl geleden grapte ik nog wel eens dat ik een 900 pagina's tellend boek met de uitmuntend intellectueel klinkende titel 'de fysiognomie van de vijand' aan het schrijven was. Het fictieve project omvatte een lange beschrijving van de verschillende indelingen van de vijand naar lichaamsbouw en aangezichtstype. Het algemene idee van dit project was dat je uit de uiterlijke kenmerken van het gelaat van een mens veel kan afleiden over zijn politieke en sociale oriëntatie in het leven. De tak van de 'wetenschap' die zich daarmee bezighoudt heet 'fysiognomie', niet verwarren met 'frenologie', die zich slechts specifiek onledig houden met het meten van schedels. De gedachte dat innerlijk uiterlijk weerspiegeld wordt is totale bullshit, zoveel mag duidelijk zijn. Maar blijkbaar vonden bepaalde universiteiten aan de Oostkust van de Verenigde Staten het hele idee toch niet zo lachwekkend.

M. F. Burnyeat, journalist voor de 'times literary supplement', meldt dat zowel George W. Bush als Hillary Rodham Clinton waarschijnlijk in hun ondergoed gefotografeerd zijn bij hun inschrijving in hun respectievelijke universiteiten, Yales en Wellesley. De gekke scientists daar aan de Oostkust hadden namelijk de hypothese opgevat dat je uit mensen hun houding kan afleiden hoe hoog ze klimmen op de maatschappelijke ladder. Totale bullshit, zoveel mag duidelijk zijn. En wie dat een onwaarheid acht mag me even het fenomeen Stephen Hawking komen verklaren.

Wat er ook van zij, ik zou maar wat graag de foto's van Hillary in haar halfnaakte staat zien. Ik vraag me soms af, democratisch machtsicoon en vrouw van een zeer geile midlifer als ze is, of ze wel een lichaam heeft. Voor de foto's van Bush pas ik toch maar. Als ik een wat dwaze halfnaakte man wil zien weet ik die wel te vinden in de nabijheid van de spiegel.

Volgens mij was Yves, de grote leider van onze machtige natie, een sloucher in zijn studententijd. Nooit volledig rechtlopend, blik wat naar beneden gericht, een ongelukkige blik op zijn gezicht. "Yveken, hef je voeten eens op.", vertelden ze hem. "Ja mama", prevelde hij dan, en ook "Ik ga onze Billy voeren." Want Yves hield vroeger ook al van dieren. "Meer dan van mensen.", zei zijn mama weleens, "Soms maak ik me echt zorgen om mijn jongen." Lieve mama. Maar het is toch goed met hem gekomen, zie eens aan wat hij allemaal al bereikt heeft. Ook ik heb een lieve mama die zich soms zorgen om mij maakt. Ook ik kijk niet altijd rechtdoor, loop veelal gebogen en heb wat ze poëtisch 'de uitdrukking van de trieste clown' en minder poëtisch 'een dwaas bakkes' noemen. Het valt aldus, als de bovenstaande hypothese van de fysiognomie en dergelijke meer klopt, met vrij grote zekerheid te zeggen dat ik binnen een aantal jaren de premier van het hele land word, hoe dat land tegen dan ook mag heten. Rejoice!

Geen opmerkingen: